Ik ben van de inhoud. Altijd geweest. Mijn brein heeft een wonderlijk associatie vermogen. Ik hoor een zin uit een liedje, mijn hoofd verhaspeld een woord en voor ik het weet, huppelen mijn hersenen 15 gedachtensprongen verder. Dat hoofdgeknetter, mijn liefde voor het oplossen van problemen en een honger om te weten hoe anderen in elkaar steken, waren de redenen dat ik ooit begon met films maken: Ik kon mijn vrolijke vertaling geven op wat ik registreerde. Beelden en woorden geven aan wat ik voelde. Ik werd een storyteller.
Storytelling wordt op vele manieren mis/ gebruikt. Mijn definitie: iemand verleiden diens hart te openen, verbinding maken en vervolgens je boodschap overbrengen. Of anders gezegd: via het hart het brein prikkelen. En viceversa.
Een paar projecten:
- Skilled: met ondersteuning van BNN/VARA werd een transmedia concept ontwikkeld waarin een populaire app die je traint de beste versie van jezelf te worden, een vehicle blijkt voor een fictieve online wereld met als apotheose een fysieke live-battle tussen de beste spelers. (Voor Spektor Storytelling)
- Oh buurman, wat doet u nu?: Netwerkevent in battlevorm tussen stand-upcomedians en scenarioschrijvers over wie de beste oneliner kan schrijven. Tijdens een live event werden scenes gespeeld door acteurs. Op gezette tijden werd de scène gepauzeerd en schreven de deelnemers hun beste oneliner op een bierviltje. (Voor het NFF)
- Noorderlijk Film Festival ‘18 – voor het New Generation programma ontwierp ik een kaartenset met vragen om verhalen op te halen van (film en beleids)makers in Noordelijk Nederland. Tijdens het festival interviewden makers elkaar met behulp van de vragenkaarten om zo de identiteit van de Noorderling te ontdekken. Naast de verhalen die werden opgehaald, werd zo onderling begrip gecreëerd.
Ditdoethildegard 